Merhabalar:Annemin köyünde evlerin önünde kütükler olurdu akşam üstü yaşlı orta yaşlı.çoluk çocuk birarada olunurdu.Konular ne hayat şartları ,ne terör, konulardan biri varki hem korkup hem dinlemekten kendimizi almadığımız cinperi hikayeleri......
Hikaye 1:Kadının biri hangi köydür bilemiyorum tarlada giderken karşısına bir yılan çıkmış.Kadın korkmuş geri kaçarken yılan dile gelmiş.Korkma demiş sadece senden başındaki poğu (tülbent:) benim başıma ört demiş.Kadın ürkmüş hembaşı açık köye girmek zorunda kalacak.çaresiz kadın poğu çıkartıyor yanına yaklaşamadığı için biraz uzaktan atıyor ve örtü yılanın kuyruğunda kalıyor.Kadın daha çok korkuyor zarar verecek kendine diye. yılan korkma demiş eğer poğ başımda kalsaydı buralarda taş taş üstünde kalmayacaktı, şimdi sadece sel olacak demiş işte yıllar önce çayda olan seli bu hikayeye bağlamışlardı.gerçek mi masal mı?..
Hikaye 2: Kadının biri(neden hep kadınlar bilmem) güneş doğmadan değirmene buğday öğütmek için yola çıkmış.Yolda bir kuzu görmüş yazık sürüden ayrılmış diye kucağına almış yola devam etmiş. Kadın değirmeni gördüğü halde bir türlü ulaşamıyormuş,Biraz gitmiş kuzu ..ağırlaşmaya başlamış dile gelmiş beni aldığın yere bırak yoksa seni boğarım demiş. kadın onu kuzu olmadığını anlamış ve geri dönmüş gün ağarmadan aldığı yere bırakmışDaha uzun hikayede ben kısa anlatıyorum.
Bu hikayeleri dinledikten sonra köye gittiğim bir sene bizim bostanımızı yapan yarıcı bir aile ile bostana gittik.Akşam hava karardı tabii elektrik yok zifiri karanlık arkadaşımın yengesi öküz arabasını yürütüyor arkadaşım at üstünde bende tay üstündeyim akörende mezarlık tek tarafta oğulörende iki taraflı dar yol kenarındaydı (şimdi genişletilmiştir belki)karanlıkta dönüyoruz araba önde at arkada tayda annesinin arkasında taya vuruyorum annesini geçmiyor arkaya bakıyorum sanki bütün kuzular arkamdan geliyor..Derken arkadaşım bir çığlık burda cinperi var diye.böğürtlenlerin arasında hakikaten beyaz birşey gördüm o atına vurdu arabayı geçti Allahtan yavruda annesinin peşinden koştu öküz arabası arkada kaldı.İyi de köy göründü ama ya git git bir türlü ulaşamazsak korkusu sardı mı neyse hayırlısıyla eve geldim anneannemin peşini hiç bırakmadım korkumu yenene kadar...
Birgün arkadaşlarla dolaşıyoruz.-onlar hepsi köyde yaşıyorlar .ben ve yeğenim İstanbul' dan gelmişiz onların arasında köyde eskibir ev vardı hadi oraya girelim dediler nasıl giricez kapı zincirli ama çatısı bile yıkılmış.taşları üstüste koydular temekten giricez :(ahıra ışık girmesi için açılan pencere )teker teker girdik ama benle yeğenim onlar kadar atik değiliz.Çocuklardan bırisi burada cinperi var demesiyle hepimiz hücüm temeğin yanına bir türlü çıkamıyoruz herkes birbirini itiyor bağıran ağlayan .... o günüde hiç unutmam..tabii büyüdükçe, mantıklı oldukça saçma olduğunu anlıyorsunuz...
Bir tane daha var ama bu kadar yeter...